Boynuzlar kafa bölgesinden dik bir şekilde çıkarak uç kısımlarına gidildikçe çengel biçimde içe büküldüğü için çengel boynuzlu dağ keçisi denilmektedir. Kuyruğu kısadır. Sırtında omuz başından kuyruğa kadar siyah bir şerit uzanır. Ağız kenarından göz gerisinde kadar yanakta genişçe siyah bir bant bulunur. Yılda bir kez yavrular. Her defasında (nisan ve mayısta) çoğu zaman iki yavru verirler. Tırnaklarının altı kalın deri tabakası ile kaplı olduğundan sarp kayalıklarda rahatlıkla hareket edebilmektedirler. Tırnaklarının oturmuş olduğu kısım esnek ve tırnaklarının uç tarafları buzda hareket edebilmeleri için daha sivridir. Kışın karda enerjilerini bereketli kullanmak için birbirlerinin izini takip ederek tek sıra halinde ilerlerler. Bulunduğu yerden 2-3 metre yukarı ve 6-7 metre kadar ileriye atlayabilirler. Çok iyi bir koşucu, tırmanıcı ve gözlemcidirler. Çok iyi koku ve görme duyularına sahiptirler. Hem erkek hem de dişilerinde boynuz bulunur. Boynuzları parlak, uzun ve geriye doğru çengel uçlu olup, göz çukurlarının üzerindedir. Boynuz uzunluğu ortalama çengele kadar 18-20 santimetre, tüm bunlar ise 25-30 santimetre kadardır. Erkeklerde boynuz daha uzun ve kalındır. Arazide çoğu zaman alpin çayırlıklara ve buraya yakın olan vehamet anında kaçabilecekleri sarp kayalıklara ihtiyaç duyarlar. Kışın ise karın azca toplandığı ve daha ılık olan kuytu yerleri ya da sarp sırtları tercih ederler. Yaban keçileri şeklinde yazın alçak rakımlara inmezler, orman üst sınırına yakın kayalıklı ve karlı vadilerde yaşarlar. Çok sıcak havalarda serinlemek ve dinlenmek için kar veya buzulların üstünde yatarlar. Otçul bir hayvandır ve genelde sabahın erken saatleri ile öğleden sonrasında akşama kadar beslenirler öteki zamanlar dinlenirler. Su ihtiyacını yediği besinlerden karşılar. Kışın ağaç ibreleri, eğreltiler, çalılar ve yosunlarla, bahar ve yazın ise taze sürgünler ve alpin nebat türleri ile beslendiği bilinmektedir. Kendilerini düşmandan koruyabilecek (boynuz haricinde) bir savunmaya haiz olmadıkları için çevrelerinde tırmanabilecekleri sarp kayalıkların olması tek kaçış yollarıdır. Genelde, sürü otlarken minimum bir tane gözcü etrafı kontrol eder ve korku anında tiz ve keskin bir ıslık çalarak sürüyü uyarır.
Dağ Keçisi Türleri Nelerdir?
Dağ keçileri 9 farklı türe sahip bir memelidir. Bu 9 türün ikisinde toplam 7 adet alt tür bulunmaktadır. Bunları sıralayacak olursak;
• Yaban keçisi (Capra aegagrus)
(1) Anadolu yaban keçisi (Capra aegagrus aegagrus) Türkiye
(2) Evcil keçi (Capra aegagrus hircus)
(3) Girit yaban keçisi (Capra aegagrus creticus)
(4) Afgan yaban keçisi (Capra aegagrus blythi)
• İber dağ keçisi (Capra pyrenaica)
(1) Pirene dağ keçisi (Capra pyrenaica pyrenica)
(2) Portekiz dağ keçisi (Capra pyrenaica lusitanica)
(3) İspanyol dağ keçisi (Capra pyrenaica hispanica)
• Alp dağ keçisi (Capra ibex)
• Nübye dağ keçisi (Capra nubiana)
• Sibiriya dağ keçisi (Capra sibirica)
• Habeş dağ keçisi (Capra walie)
• Doğu Kafkas dağ keçisi (Capra cylindricornis)
• Batı Kafkas dağ keçisi (Capra caucasica)
• Burma boynuzlu keçi (Capra falconeri)
Dağ Keçisi Avlama Cezası Nedir?
Tarım ve Orman bakanlığı tarafından 2021-2022 av dönemi tazminat bedelleri kapsamında açıklanana göre Dağ keçisi öldürmenin cezası 60.000₺'dir.
Dağ Keçisi Kaç Yıl Yaşar?
Her hayvanda ortalama bir ömür süresi vardır. Tabii ki kesin olarak bilinmemekle beraber Dağ keçileri içinde ortalama bir yaşam süresi bulunmaktadır. Dağ keçileri ortalama 20-25 yıl arası hayatta kalabilirler. Bu süre, yaşam alanlarında bulunan diğer hayvan türlerine göre de değişiklik gösterir. Yaşam alanlarında yırtıcı hayvanlar bulunuyorsa sağlık durumlarının önemi olmadan yaşam süreleri düşecektir.
